Merhaba,

           Çok uzun zaman önce radyo'da program yaptığım zamanlarda; yani Mutlu FM bünyesinde özel radyolar furyasına dahil olduğum zamanlarda, 93-94 yıllarında “sabah erken kalkan” popçu oluyordu. Memleket bir tür hipnoz altında duyarsızlaştırılmış ve uyutulmuştu. Toplum,evde arabada, işte bir şekilde özel radyonun açık olduğu bir “sürekli” müzik atmosferinde yaşamaya, daha doğrusu uyumaya meyletmişti. Bu müzik israfı sayesinde bir kasetlik şöhretler ışık hızıyla piyasaya giriyor, aynı hızla da yok oluyorlardı. Bilinenin aksine; gitarıyla sahne alan şarkıcı türü azalmış, yerine saksafon, keman hatta şişe çalan tuhaf icracılar gelmişti.

            Bu durum televizyon ekseninde de bazı değişikliklere neden oldu tabii ki. Sabah akşam “klip” denilen ve çoğu zaman şarkıyla hiç alakası olmayan görüntülerden oluşan kötü ve kısa filmler eşliğinde müzik yapmaya televizyonlar da katıldı. Bu tarz programlara bolca ve hatta sabaha kadar yer veren televizyonlar olduğu gibi, yalnızca müzik/klip yayını yapan televizyonlar da çıktı piyasaya. Şarkı ve klip dönmeye başlamadan önce birkaç cümle söyleyen ekran işgalcilerine de havalı bir isim verilmişti: VJ, Vj veya vicey… DJ yani disk jokey, yani dicey, yani diski yöneten, yani plak çalmasını bilen olarak mix ve ritm kaygısı önceliğinde müzik yapan emekçilere; artık sizin devriniz bitti mesajıydı bu. VJ ise Video Jokey olarak açılım yapıyordu. Düşünün Videoyu play tuşuna basarak başlatınca VJ oluyordunuz. Oysa DJ olmak biraz müzik kulağı, biraz ritm duygusu ve kulak el koordinasyonu salise bile bozulmayacak bir yetenek gerektiriyordu. Her parça için bir plak çalan, biten parçayı ritmi bozmadan bir sonraki parçaya miksaj edebilen, çift pikabı kullanıp aynı anda bir sonraki parçayı ön dinlemeye alabilen DJ kavramı VJ adındaki yapaylığa yem ediliyordu.

         İşte bu tuhaf dönemden nadiren iyi şarkılar ve şarkıcılar çıksa da geneli, daha önce söz ettiğim gibi tek kaset, pardon albümlük şarkıcılardı. Mesela Suat Suna'yı hatırlar mısınız? Veya Burak Kut, Tayfun, Tufan, Aşkın, Dr. Tarık, Kuşum Aydın, Asya, Naşide… liste uzar gider. Bir de unutmadığım tuhaf şarkılar var. Bunlar genellikle abisi şarkıcı olduğu için, O'nun desteğinde şarkıcılığa başlayan ve sonra abisi ile beraber kaybolan isimlere ait.

          Aslında o dönem siyasetteki belirsizliğin ve istikrarsızlığın mucidi olan kaypak çoban, şapkalı bölenin bu misyonunu devam ettirmek için sahneye sürdüğü isimlerin de çok olduğu yıllardır. Mesela çok güzel bir başbakanımız vardı. Efendim, mesela O'nun içişleri bakanlığını yapan başka bir kadın daha vardı. İşte o kadın var ya, milliyetçi pozlarıyla yola çıkan, çobanın rahlesinden geçmiş o kadın, meğer boşuna “ben başbakan olacağım” filan demiyormuş. Güvendiği birileri varmış belli ki. İşte ben şimdi o kadına, yine o dönemin şöhretlerinden olan Yeşim Salkım'ın bir parçasını armağan ediyorum. Radyo ile başlayıp, siyasetle biten yazı da böyle bağlanır işte öğrenin…

Şarkının adı mı? Tahmin ettiğiniz gibi ”Ben yoldan gönüllü çıktım”

Afiyet Olsun