Merhaba,

Bir süredir Twitter denen mecraya takılır oldum. Ortam kendini kasmaktan 140 karaktere bile yer bırakmayacak şişirilmiş kimliklerle dolu. Ve bu kimliklerin neredeyse %100'ü sahte nick name ile takılıyorlar. Çünkü bunların neredeyse tamamı sahte eylemci, sahte solcu ve sahte devrimci olduklarından burada arkasında duramadan söyledikleri şeylerle direndik zanneden zavallı sanal yaratıklar. Hiçbirisinin gerçek ismini kullanıp ta söylediklerinin arkasında durmaya yüreği yok. Zavallı, sanal ve iki boyutlu bir hayatları var. Ve bu hayatın gerçek dışılığını perçinleyen sahte isimler. Boş yalan, sahte ve vıcık vıcık olmuş samimiyetsizliğin insanı tiksindirdiği bir alem. Okusan herkes sevgi dolu, herkes dürüst, herkes hümanist vatansever hayvan sever  vs vs pozitif olarak aklınıza ne gelirse hepsi bunlarda. Bu yüzen işlerine gelmeyen bir şey yazan biri olunca hemen “spam” dedikleri bir yöntemle o kullanıcıyı etkisizleştirebiliyorlar. Ama yine de hepsi herkese ve herkesin fikrine saygılı yaratıklar. Yersen

Bu mecrada Şafak Pavey hakkında 17 yaşında evlenmiş birisi olmasına rağmen, çocuklar evlenmez, evcilik oynar demesinden tutun, “birlikte iyi salladık” söylemine ve hatta bacağının niye koptuğuna ve beyniyle ilgili negatif düşüncelerime tercüman olan bir cümleyi paylaştım. Bunun üzerine bu son derece naif ve sevecen twitter yaratıkları, mahremiyetime dil uzatan cümlelerle saldırıya geçtiler. Aynı tarzda karşılık verdim. Neticede Akdenizliyim, küfrün alasını bilirim, Adana da liseyi okudum yüksek lisans sayılır, burada felsefeyle küfrü zaman potasında eriten bir patronum oldu. Bu konuda Doçentlik tezim var diyebilirim. En alasından ayrıntılarla, benim dalımı kıranın ağacını sökerim mantığıyla karşılık verdim. Ne yaptılar biliyor musunuz? Sanki onlar hiçbir şey dememiş de ben onlara durduk yerde sövmüşüm gibi beni o spam metoduyla askıya aldılar. İsmimle katıldığım için yerimi yurdumu işimi telefonumu burada yayıp her kendilerinden olanı beni taciz etmeye çağırdılar. Bir tek telefon bile gelmedi, bir tek mail bile gelmedi. Ben de ismimdeki “i” harfini “ı” harfi yaparak tekrar girdim ortama, ne yaptıklarını görmek için. Beni askıya aldırdıkları için sevinçten çıldırıyorlardı. Hadi isim de vereyim @püren veya purenya@ şeklinde ismi olan bir kadın. @ işaretinin önüne birkaç harf konduran twitter da direnişçi olmuş. Hatta bunlardan biri beni acentesi olduğum şirketin genel ve bölge müdürlüklerine şikayet etmiş. Şirket bölge müdürüm aradı konuştuk. Güldük, hatta bölge müdürüm acıdı o kişiye. Kim olduğunu ne iş yaptığını söyledi. Hadi ben de size söyleyeyim. İsmi Dağhan Irak. Gazeteciymiş. Strasbourg ta yaşıyormuş. Büyük ihtimalle bir kaçak. Face de sayfasını buldum. Yılışık bir Cüneyt Özdemir taklidi. Sayfasına her şeyden haberim olduğunu yazdım. Biraz da 5N1K üzerinden yüklendim. Kendi sayfama onun için yazdığım yazıyı da ekledim. Akşam bakalım ne yapıyor diye twittera girdim. Bu gazeteci bey ve püren hanım birlikte körleri ve sağırları ağırlamaya başlamışlar. En komiği de ne biliyor musunuz? Kendileri benim telefonuma ve adresime kadar her şeyi twitter da ifşa ederken sıkıntı yokmuş da, benim şirketimin genel müdürü bu gazetecinin adını bana niye vermiş miş. Bunlar bu kadar basit yaratıklar işte. Bunlar yapacak sallayacak. Kimse bunlara bir şey demeyecek, söylemeyecek. Bu zihniyet kendisi olamadığı için gerçek isimlerini de kullanacak yürekleri yoktur. Enteresandır bu isimsiz yaratıklar beni mahkemeye vermekten söz edebiliyorlar. Herkesi saf kendilerini akıllı sanıyorlar. Yahu ben Muhsin Manav. Face de de twitter da da. E sen kimsin adın bile yok. Adını yazmaktan korkan kimliksiz ve kişiliksiz yaratıklar beni “kim” olarak mahkemeye verecek. Sahi beni mahkemeye veren kim? Siz kimsiniz. Gerçek misiniz?

Netice de bu mecrada takılıyorsanız bu tür sahte kabadayıların, blöflerine münasip bir dille karşılık verebilirsiniz. Sistem sizi 10 dakikada askıya alabiliyor. Ama isminizdeki bir nokta değişikliği ile de başka biriymiş gibi kabul ediyor. Salak saçma ve yararsız bir sistem. Twittera bulaşmadan önce face hakkında olumsuz fikirlerim vardı ama Face gerçeklik ve netlik olarak twittera yıllarca basabilir. Biraz sanal ağırlıklı bir yazı oldu ama amacım bu bahane ile kendisine gazeteci diyen bir korkağın; ismi açığa çıkınca nasıl daha da çok korktuğunu göstermekti. Şimdi bu yazı gazetede çıkınca ona da bir nüsha yollayacağım. Korkak ama “gazeteci” olduğunu iddia ediyor. Hayatımda gördüğüm ilk korkak gazetecinin bunu okuma hakkı var bence.

Afiyet olsun.