O ilk tanıştığım tarihlerde bu dükkanda neler satılıyordu, aklım erdiğince anlatayım. Beyaz eşya dükkanı her iki patron veya her iki kardeşin ana mekanları. Aralarındaki iş bölümünü daha sonra ayrıca anlatacağım. 

Bu dükkana kapıdan girdiğinizde hemen solda fırınlar dizili, çamaşır bulaşık makinaları dizili. Önlü arkalı iki sıra bu gurup. Birinci sırada dızili dörtlemenin yönü kapıdan girilip patronların masasına ulaşan koridora bakar. Arkasındaki dörtleme dükkanın doğu duvarı boyunca, duvara sıfır sıralı olan boy boy buzdolaplarına bakar. 

O yıllarda beko kuruldu ve bekonun da bayisi bu dükkan. Beyaz eşyada beko ağırlıkta. Ancak özaltınların kristal buzdolabı da satılır. Buzdolaplarının üzerinde televizyonlar dizili. Yanılmıyorsam o tarihlerde 31 ekrana 45 yada 51 ekrana kadar var. Dükkanda iki üç çeşit televizyon markası var. Grundig var, ahmet beyilerin televizyonu reklamıyla ünlü ıtt shab lorenz var, cosmos televizyon var, Beko'nun kendi ismi ile değil, ama hitachi ile birlikte isimlendirildiği beko-hitachi var. Unuttuklarım olabilir. Nordmende var mıydı hatırlayamıyorum. Ama profiloyu dükkanına hiç sokmadığını iyi biliyorum. Bekonun o zamanlar adı duyulmaz. Arçelik fabrikasına, Beyoğlu'ndaki bir bayi, beyoğlu kolektif şirketi, Beko adıyla üretim yaptırıyor. Akdeniz bölgesinde, o küçücük mutta, Beko'yu Beko yapan ve yıllarca beko satış rekoru kıran Süleyman Şentürk'tür. 

Şimdilerde mağaza beko bayii sadece ve beko örnek mağazasıdır. İşi babasını kaybettikten sonra devralan oğlu İsmail'de aynı babasının yolunda. Başarılı. Bu yeni dükkanın yapılışını eski dükkanın bu yeni dükkana taşınışını hep anlatacağım yeri geldikçe. Eski dükkanın dışından içeri adım attın mı üç dört adımda patronların masasının önündesin. Girerken solda bir dolap var. Bu dolabın içerisinde Şentürklerin şirketleri için, müşterilerine dağıtılmak üzere yaptırdıkları hediyelik eşyalar olur. Yıl içerisinde çok çeşitli hediyelik eşyalar yaptırılıp, hemen hemen her müşteriye hediye edilir. Mesela mutta evinde ve işyerinde Şentürkler duvar saati olmayan bir yer yoktur desem doğru olur. 

Bütün kurumlarda dahil, ve bu kurumların tamamında bayisi olduğu saray halıya ürettirdiği halı Atatürk posterleri hala durur. Bu dolapta bu eşyaların haricinde torunları ve dükkana gelen müşteri çocuklarını sevindirecek her şey olur. Balon olur kutu kutu, çikolata olur kutu kutu vs vs.. tek tek saymayayım aklınıza ne gelirse, renkli renkli yılbaşı şapkaları bile diyeyim artık. 

Buzdolabının birinde torunlar için buzlukta dondurma doludur. Altlarda ise cicili bicili ne kadar çocuk abur cuburu varsa o. Benim küçük oğlum 22 yaşında oldu, hala sever o abur cuburu. Çocukların hepsi seviyordur, Erdoğan'ı, Ayşe'si, Süleyman'ı, Günseli, İbrahim'i, Süleyman'ı. Evet gördüğünüz gibi iki Süleyman var torun. Bu torunların isim hikayelerini de ilerde okuyacaksınız şayet bu yazıyı tamamlayabilirsem. Bu küçük dükkanda elektrik süpürgesinden tut, en küçüğüne kadar bütün küçük ev aletleri de mevcut. 

Bütün hepsi de çok muntazamca konumlandırılmıştır belli yerlere. Bahsettiğim eşantiyon dolabının berisinden üç beş küçük basamaklı merdiven çıkar aska kata. Asma kat halı doludur. Mobyllette marka motorlar, jawa motorlar dışarda kaldırım kenarlarındadır renk renk. Ve bisikletler. Patron masası dedik. Bu  masa anlatılmadan olmaz. 

Bu dükkanın lokomotifi o masa. Mütevazi ama güven veren bir masa bu. Arkasında iki kardeş patron oturur bu masanın. Bu iki kardeşin cafcaflı patron koltukları yaktur. Alelade iki sandalye, dönerli iki sandalye. O zamanlar bilgisayar yok. Bir facıt, bir casio hesap makinası, sümen takımı, kutularda kalemler, kutularda ataşlar, kutularda toplu iğneler, bant, zımba, delgeç. İki telefon var. Masanın iki ucunda. Bu iki telefon paralel bağlı. 

Şirketlerden alım yapılacağında, Süleyman Şentürk konuşur çokça, ama Mustafa'da dinler, dinlerken abi kardeşlerin gözleri birbirlerine kilitlidir. Karşı taraf tek kişiyle konuşur ama bu iki kişi gözleri ile birlikte karar vererek halleder her şeyi. 

Ben bu uzun yıllar içerisinde bu iki kardeşin birbirlerine ses yükselttiklerini görmedim, gözleri ile aynı karara varamadıklarını görmedim, birbirlerine tek yüz seğirmesi dahi hoşnutsuzluklarını görmedim. Yıllarca bu iki kardeşi gıpta ile izledim. 

Yıllarca et tırnak bu aileyi keyifle gıpta ile izledim. Hepsi bana çok şey kattılar. 

Hepsinden Allah razı olsun.