İlk Gezi ve İzlenim

Mut'a ilk kez, 12.Geleneksel Karacaoğlan Şenlikleri ve Kaysı Bayramını izlemek üzere, dostum Sıtkı Soylu'nun daveti ile gittim… Soylu ile Belediye Başkanı Yahya İnanıcı tam bir dayanışma içinde, Karacaoğlan'ın Mut sınırları içerisinde yaşamış ve ölmüş olduğunu kabul ettirebilmek için çok çaba harcıyorlardı. Tarihi çınarların bulunduğu bahçeye, kendisi de Mut'lu olan heykeltraş Hüseyin Gezer'in yarattığı güzel bir Karacaoğlan heykeli dikmişlerdi. Bu Türkiye'nin ilk poliyester heykeli idi…

Mut Kalesi'nden çok az bir kalıntı vardı ve sadece bir sur ayakta kalmıştı. Bu Türkmen kentinde üretilen kilim, cicim, çul gibi Yörük el sanatlarının ne denli ilginç olduğunu, 1972 yılında Sanayi ve Teknoloji Bakanlığınca Ankara'da açılan sergide görmüştüm.

Keza Mut çevresindeki Alahan Manastırı, Hoçantı (Derinçay) gibi tarihi ve doğa güzelliği bakımından önemli olan yerleri de o ilk seyahatimde görmüştüm.

Mut Karacaoğlan Kültür Ve Sanat Festivali

“Uluslararası Karacaoğlan Semineri

İçel'in Toros Dağlarının yaylasındaki Mut ilçesinde, 1975 yılına kadar, 12 yıl süreyle aralıksız Karacaoğlan Şenlikleri düzenlenmişti. Yahya İnanıcı'nın Belediye başkanlığı döneminde düzenlenen şenliklere birkaç yıl süreyle iştirak etmiş; hem şölenleri izlemiş, hem de bilimsel toplantılara katılarak bildiriler sunmuştum.

1974 yılında katıldığımız Karacaoğlan şenliklerinde, Merhum İhsan Hınçer, Vecdi Yarman vb. gibi halk edebiyatı uzmanlarıyla yaptığımız söyleşide, Mut kültür hayatının mümtaz siması Sıtkı Soylu, Ankara ve İstanbul gibi büyük şehirlerimizde de Karacaoğlan ile ilgili düzenlemeler yapılması önerisinde bulunmuş ve bu öneri, orada bulunanların hepsi tarafından benimsenmişti. Nitekim o yıl İstanbul'da Vecdi Yarman, İhsan Hınçer ve Tahir Kutsi Makal gibi dostlarımız ilk adımı atarak uluslararası Karacaoğlan Semineri düzenlenmesi konusunu gündeme getirmişlerdi.

Daha sonra mesele, Vecdi Yarman tarafından ciddi biçimde ele alınarak, zamanın Başbakanı Sadi Irmak'a açılmış ve onun onursal başkanlığında oluşturulan komite, güven alamayan hükümetin Turizm ve Tanıtma Bakanı İlhan Evliyaoğlu'nun odasında ilk toplantısını yapmıştı. Komitede başkanlığı Vecdi Yarman yürütüyor, sekreterya sorumluluğu ise bu satırların yazarına veriliyordu. Turizm Bakanlığı Müsteşarı Kemal Baytaş, Kültür Bakanlığı Müsteşarı Mehmet Önder, Senatör Feyzi Halıcı, Milli Kütüphane Genel Müdürü Müjgân Cunbur komite üyeleriydi, ama komitenin İstanbul kanadında başka kişiler de bulunuyordu. Bakan Evliyaoğlu sekreterya için bir oda ile bir daktilo memuresinin görevlendirilmesi hususunda buyruğunu vermişti ve sekreteryanın yönetimi görevini de ben yapacaktım.

“Uluslararası Karacaoğlan Semineri” 1975 yılında, önce İstanbul'da, sonra Ankara'da gerçekleştirildi. Bu vesileyle iki büyük şehrimizde Mut El Sanatları Sergisi, açıldı ve Mut seyirlik

oyunlarıyla, müzik ve halk oyunlarından örnekler, hem İstanbul, hem de Ankara sahnelerinde sergilendi.

O yıl, başka şehirlerde de Karacaoğlan ile ilgili düzenlemeler yapıldı. Mut'taki geleneksel şenlikten başka, Feke'de ve Adana'da şenlikler ve seminerler düzenlendi. PTT özel Karacaoğlan pulu çıkardı ve ilk gün damgası tatbik edildi. Bir başka deyişle 1975 yılı adeta Karacaoğlan yılı oldu…

Belki de nazar değmiş olacak ki, 1976 yılından sonra, ne Mut'tan, ne Feke'den ve ne de Adana'dan uzun süre ses çıkmadı! Nihayet, 1983 yılında, Mut Halk Eğitim Merkezi Müdürü Hilmi Dulkadir'in çabaları ile 13. Karacaoğlan Kültür ve Sanat Festivali düzenlendi. Kaymakam Mestan Deniz'in üstün gayretleri de eklenince, özlenen Karacaoğlan şölenleriyle birlikte, bir de bilimsel toplantı yapıldı.

10-12 Haziran 1983 tarihlerindeki bu düzenlemenin açılış törenine, İçel valisi A.Nazif Demiröz de, katılarak, açış konuşması yapmıştı. Vali yapılan düzenlemeyi övmüş ve ilinde, bu tür faaliyetlerin yaygınlaştırılmasına çalıştıklarını vurgulamıştı. Daha önce valilik yaptığı illerde de çok yönlü kültür ve sanat faaliyetlerinin düzenlenmesini sağlayan vali Demiröz, o yılki Mersin Festivalinin de çok yönlü gerçekleştirilmesi için, özel komiteler kurdurmuştu.

Festivalin ilk günü açılan sergiler arasında yer alan Alaçuval sergisi, Mersin Kültür müdürü Müyesser Tosunbaş'ın titiz yönetiminde, gerçekten ilginç bir düzenleme olmuştu.

Festivalin gece programlarında, mahalli halk oyunları toplulukları, mahalli ses sanatçıları, Çukurbağ köyünden getirilen “Deve Bodlaması” adlı seyirlik oyun ile Belkıs Akkale, Bedia Akartürk, Arif Sağ ve Musa Eroğlu gibi ünlü sanatçılar yer almışlardı.

Dr.Müjgân Cunbur, İ.Ü.Nasrattınoğlu, Hayrettin İvgin ve Prof.Dr.Abdurrahman Güzel'in konferansları şenliklere bilimsel içerik kazandırmıştı. Sıtkı Soylu'nunyönettiği konferansları kalabalık bir dinleyici topluluğu izlemiş ve konuşmacılara sorular yöneltmişlerdi. Yine Sıtkı Soylu'nun yönetimindeki Âşıklar Şöleni'nde Çukurovalı âşıklardan Osman Feymani, Hacı Karakılçık ile Karslı âşık Sadi Değer, âşıklık geleneğinden örnekler sunmuşlardı.

Mut'un çeşitli mahalli ekipleri ile, Eskişehir'den gelen Kafkas ekibi ve Akşehir kız zeybek grubu, festival boyunca gösterilerde bulunmuşlardı. Bizzat benim çabalarımla Makedonya'nın Ohri kentinden gelen Kardeşlik-Birlik halk oyunları ve müzik topluluğu, festivale renk katmış ve uluslararası nitelik kazandırmıştı..