Sevinç..

            Yaşamın en güçlü ögesi bu kelimeler. Hayata her şeyin fazlası zarar iken, fazlası zarar vermeyen, aksine hep fayda sağlayan şeydir sevgi.

            Hasım üretmeyen tek duygudur sevgi. Kin ve nefret kendilerinden utanır sevgi karşısında..

            Her çocuk sevgi doldursun, sevgiyle yetişsin isterim. Tolum fertlerinin büyük çoğunluğunun yüzü gülsün, gözleri gülsün ve herkes herkese sevgi aşılasın isterim.

            Ne para ne pul... gerçek güç sevgide mevcut.. sevginin gölgesinde yetişen saygıda mevcut.. sevgi dolu yüreklerin verdiği güvende mevcut.. güven temelinde sağlam harçlanan hatırda mevcut.

            Sevgiyle yetişen, sevgiye mazhar olan her şey güzele yön bulur. Sevgiyle yetişen çiçek daha bir güzelleşir. Sevgi verilen börtü böcek ve bilcümle hayvanat, ve dahi ağaçlar ormanlar daha bir güzelleşir. En yırtıcı hayvan sevgi karşısında ehilleşir..

            Sevgi doldurulan yürekler şımarır ama asla arsızlaşmaz..

            Yaşamın pozitif motorudur sevgi.

            Adı önemli değil. Yıllar evvel kravgada yaşadığım bir sevgi örneği anlatmak istiyorum.

            Kravga ve köprübaşı bölgesi benim cennetim.  Mecburi hizmetim bittikten hemen sonra bu bölgedeki sağlık ocağında genç bir hekim olarak beş yıl görev yaptım.

            Elinde odun kömürü, gördüğü her yere bu odun kömürüyle yazı yazan birini gördüm. Duvarlara, ağaçların gövdelerine yazıyor. Ve sadece isim yazıyor yazarken.

            Bir gün yol kenarında perişan halde gördüm bu şahsı. Dudakları patlamış, gözleri morarmış ve pörtlemiş, kan çanağı olmuş..

            Sağlık ocağına getirdim onu öyle görünce. Pansumanını yaptım. Karnını doyurdum, beraberce bir şeyler yedik. Sonra bindirdim arabama ve Mut'a gittik. İlaçlarını aldım. Güzelce yemek yedik lokantada ikindin.. neşeli şekilde döndük köye. Çok mutlu oldu o anlarda..

            Ertesi günü köye gelirken şunu gördüm. Bayır köyünün çıkışından itibaren bütün elektrik direklerine, uygun olan bütün ağaç gövdelerine Dr. Meriç yazmış. Bütün kravgayı ve köprübaşını yazmış.

            Bir gün sağlık ocağı duvarımda kocaman Dr. Meriç tunca yazısı gördüm. Gittim getirdim kendisini sağlık ocağına. Bu yazıyı şimdi güzelce yıkayacaz dedim. Yıkadık. Üzüldü yıkarken. Sonra arka cephede duvarın yarısını gösterdim. Buraya yazacaksın dedim. Sen yazacaksın, ben yıkayacam ve sen ertesi günü daha güzelini yazacaksın dedim. Sevindi.

            Sağlık ocağımın karşısındaki küçük tarlaya darı ektiler. Darılar oldu ve teği sararıp kurudu ama sahibi hiç ilgilenmedi. Darıları kuşlar mutlulukla yediler, sevinç çoğalttılar.

            Bir sabah geldiğimde gördüğüm manzara şuydu. O darı tarlasındaki kurumuş bütün darı yapraklarına dr. Meriç yazılıydı. Gülümsedim. Bugün sabaha kadar burada yazı yazmış dedim kendi kendime. Derken o geldi. Öyle mutlu ki darı tarlasına bakarken. Çok mutlusun ve sevgi dolusun abi dedim. Bugün kendimizi güzelce şımartalım, Mut'a gidelim, temiz işte güzelce yemek yiyelim, sonrasında da çınaraltında büyük kase dondurma yiyelim.. ne dersin dedim.. benden önce bindi arabamıza.. inanılmaz mutlu ve gururluydu.. anısı önünde saygıyla eğiliyorum...

            Günlerden birgüm gene temiz iş lokantasına gittim. Yan tarafa arabamı park ettim.. lokantanın taş duvarında bir taşa dr. Meriç yazılmış.. Hamdi abim bana sevgiyle gülümsüyordu o yazıda.

            Tek arzum şu... herkes sevgiyle dolsun taşsın. Dönüp bakın hele o zaman bu güzelim memleketin haline..

            Bana katlandığınız için teşekkür ediyorum.. saygılar sunuyorum.. güzele ve sevgiye çoğalınız..