Geçenlerde duravardı eş dost... ille iki el oyun oynayalım dediler. Kıramadım. Başladık taş döğmeye. Yıksam yıkılsam umurum olmaz. Neşemden kaybetmem yıkılsamda. Kimisinin yıkılıyor olduğunu on metreden yüzünün seklinden anlarım. Yıkılmakta olan, durumu kötü olan çoğu kimse yüzünü asar, kafasını önüne gömer. Öteden bakınca yeni sıçılık sığır boku gibi görünür gözüme. Öylesilerle eğlenmeyi daha bir severim. Yanına varırken öylesi birine ilk lafım şu olur.. ne o bizim oğlan.. yıkılıyorsun elleğim.. öteden görende seni yeni sıçılık sığır boku zanneder derim.. biz güleriz.. ilgilisi yarım ağız güler gibi yaparken mozur mozur mozurdar.

            Dediğim gibi işte. Kıramadım eş dostu. Oturdum içlerine taş döğüyorum.. taşı atarken altımdakine yürüüü anca gidersin diyorum.. taş bana atılıncada yarar yaramaz o taşı alıp.. üstümdekine yavrum aslanım beee.. sen nerenin gülüsün böyle yetiştin diyorum.. esası şu ki üstelik hiç oyun açmıyor, yıkılıyorum. O ara yanıma erdal dayım gelip oturdu.. dağıtılan taşlarımı dizerken hoşgeldin dayı dedjm.  Bak bu birinci okey deyip kapattım.. peşine bak buda ikinci okey deyip kapattım.. erdal dayım şanslı geldi. İki tur döndü ki oyunu bittim.. biterkende sağ ve solumdakilerin takozunu döküp yıkın eşşekleri ormancı geldi dedim.. Gülmecelerin arasında bize şaşkın şaşkın bakan kahveciye bağırdım.. erdal dayıma iyi bak.. masamızıda güzelce süsle dedim.. diğer elin taşlarını dizdığimdede elim iyiydi. Şans bana dönmüştü.. dayı senin otobüs nerlerdeki şimdi dedim gülerek. Dayım yarım ağız güldü.. pek anlamayarak yüzüme bakıyordu.. bir taş çektim ve gene bittim.. oyunun sonuydu bu bitişim.. yıkılmaktan son anda kurtuldum.. ve bağırdım kahveciye.......... oğlum erdal beğin otobüsü geldiiii.. alıver emmileriyin heğbeleriniiii!!!!.. dedim..

            Erdal dayımın bakışları değişti.

            Yıllar evveline gönderilen hoş sedayı birtek erdal dayım anladı...

            OĞLUM ALIVER EMMİYİN HEĞBESİNİİİİ!!!!!

            Saygıyla.. sağlıcakla..