Bu yazı serisine başlamadan önce 2009 yılında belediye başkan adayı olduğumda milletin karşısına çıktığım projelerden birkaçını tekrar hatırlatmak istiyorum. 209 yılında belediye başkanlığına aday olduğumda 72 proje ile çıktım ilçe halkının karşısına. O dönem hep şöyle dedim projelerimi anlatırken. Ben seçilsem de seçilmesem de milletin huzuruna tekrar çıkıp aday olmayacağım. Şayet seçilirsem ilçemiz için öncelediğim 72 projeyi hayata geçireceğim. Bu projelerin kırk tanesi beş yılda benim görev süremde tamamlanmış olacak. Kalan 32 projenin de bütün altyapıları tamamlanacak. Benden sonraki diğer beş yılda yarım kalan o projelerde illaki tamamlanacak. Her gittiğim toplantıda bunları söyledim.

            Kazandığım takdirde ilk yıl tamamlamaya söz verdiğim en önemli projelerimden birisi 200 yataklı belediye hastanesi projesi idi. Bu projeyi neden gereksinim duyulduğuna kadar, nasıl işletileceğine kadar, yazının ileri bölümünde anlatacağım.

            Bir diğer önemli projem mut ürünleri marketi projesi idi. Bu projeyi de ilk yıl içerisinde hayata geçirecektim. Seçim çalışmaları boyunca oldukça ilgi gören bu projemizde seçim sathına doğru mut ürünleri köyü projesine evrildi. Bu projeyi de hastane projesi ile ilgili ayrıntılı yazımdan sonra sizlerle ayrıntısına kadar paylaşacağım.

            Bir diğer önemli projemiz park sorunu ile ilgiliydi. Mut ana yolundaki bütün arabaları belediye olarak yapacağımız park ve otogarda ücretsiz misafir edecek ve araç sahiplerine araçları lazım olduğu anda araçlarını iki dakika içerisinde biz götürecektik. Bu projeyi de ayrıntılı olarak ileriki yazının birinde yazacağım.

            Bir diğer projemiz ve benim için en büyük proje okullar bölgesi projesi idi ilçemizdeki yüksek okul dahil bütün ortaöğrenim, lise ve ilköğretim okullarını, sosyal tesis ve sosyal alanlarıyla, yurtlarıyla Kızıldağ bölgesinde toplayacaktık. Bu proje 10 yıllık bir proje idi. Bu projenin alt yapısını beş yılda tamamlayıp, ilköğretim okullarını ve ortaokulları 5 yılda bu bölgeye, bölgenin merkezine taşıyacaktık. Kalan kısmı da ikinci beş yılda benden sonra tamamlanacaktı.

            Gene önemli bir projemiz her mahallede çocuklarımızın, yaşlılarımızın ve isteyen bütün vatandaşlarımızın faydalanabileceği, güvenli mahalle parkları projesi idi.

            Bir diğer önemli projemiz her mahallede taziye evleri yapımı projesi idi. Bu projede ilk iki yılda tamamlanacaktı.

            O dönem yeni büyükşehir yasası yoktu ve belediye sadece ilçe içerisinden sorumlu idi. Sadece ilçede ikamet edenlerin oyuyla seçiliyordu belediye başkanı.

            Tam bu noktada birkaç hususun altını çizmek istiyorum. 2009 yerel seçimlerinde ben 2507 oy aldım. Seçimi kaybettim. Ama öncesinde ilçemizde sadece 72 oyu olan demokratik sol parti üçüncü parti oldu o seçimde. O günkü dört dönemlik mevcut belediye başkanı seçimi 2009 seçimlerinde kaybetti. Şu yanlış anlaşılmasın. Bir hesaplaşma yaşamadık o seçimde. Ben aday olmasam bile büyük bir farkla kaybedecekti mevcut belediye başkanı sayın Selahattin Arslan. Üç dönem bizzat gece gündüz çalışıp desteklediğim ve gurur duyduğum bir büyüğümdü kendisi. Dördüncü dönem adaylığında kıyametler koptu. Cumhuriyet halk partisinden iki aday vardı ve diğer aday olan Sayın Abdurrahman Günay aday edilince kuşlarını ve cücelerini devreye sokan Selahattin Arslan bağımsız belediye başkanı oldu. O dönem kendisine oy vermedim. O dönem CHP adayına oy verdim. Ama sadece oy verdim. Kimsenin aleyhinde veya lehinde çalışmadım. Kırmadım dökmedim. Gene o dönem Abdurrahman Günay’lı CHP 1600 civarı oy aldı. Yanılıyorsam affedin ne olur. Bağımsız Selahattin Arslan seçimi dördüncü kez kazandı. Elbette tebrik ettim kendisini. Ancak bütün milletin huzurunda da şunu açıkça ve yüksek sesle ifade ettim. Sayın başkan Selahattin Arslan, önümüzdeki dönemde karşımıza aday olarak çıkarsan varlığından gurur duyduğum demokratik sol partiden aday olarak karşına çıkarım dedim.

            İşte 2009 seçimine giderken zaten cumhuriyet halk partisinde 5 yıl evvelisi iki isim üzerinden bölünme ve kargaşa başlamıştı. İki isim CHP üzerinde ipotek oluşturmuş, isimlerini partinin kurumsal yapısının üzerine taşımışlardı. 2009 seçimlerinde de aynı iki isim CHP den aday adaylığı açıkladı. Ve 2009 seçimlerinde CHP sayın Selahattin Arslan’ı aday gösterdi. Peki Abdurrahman Günay ne yaptı peki. Burada nokta koyuyorum. Ne yaptığını anlatacağım.

            Ben adaylık açıklamamı yaptığım ilk günkü konuşmamda şu cümleleri net şekilde söyledim. O günlerde herkes bana şöyle diyordu. " CHP’nin iki adayından hangisi atanamazsa diğer aday senin yanında" diyorlardı. İşte sırf ayrışmasınlar ve ipleri iyice koparmasınlar diye ben ilk konuşmamda net olarak şöyle dedim. Hiçbir partinin bir diğerlerini, atanmayan adaylarını asla kabul etmeyeceğiz. DSP’nin ve benim kendi gücüm neye yetecekse biz kendimiz hareket edeceğiz. Bu durumu ısrarla belirtiyorum ki, ilerde parti yönetimimiz bana dayatmalarda da bulunmasın. Fazla uzatmayacağım ve detaylandırmayacağım. Aday edilmeyen Abdurrahman Günay taraftarları ile uğur düğün salonunda toplantı yapmış, o toplantıda DSP’ye destek kararı çıkmış. Bir mahalle toplantısından secim ofisime geldiğimde bana, benim haberim olmadan, parti yönetiminin inisiyatifiyle katılmış gördüm sayın Abdurrahman Günay’ı. İkinci defa aynı iki isim karşı karşıya gelirken partilerini ikinci defa önemsememişlerdi. Aslında her ikisi de parti suçu işlemekteydiler.

            Peki şöyle sorabilirsiniz bu yazıyı okurken. Sana katılan o ekip veya gurup sana oy verdiler mi. Abdurrahman Günay dahil, o gurubun yüzde yetmişi bana oy vermedi. Oy verenlerde zaten benim çok sevdiğim arkadaşlarımdı. Kaldı ki hepsi bile oy vermiş olsa seçimi gene kazanamayacaktım. Hesap ortada..

            2009 yerel seçimini AKP adayı olarak Sevgili Murat Orhan kazandı. Kendilerini tebrik ettik. Kendilerine iyi çalışın güzel işler yapın dedik vekillerinin önünde. Ve başarı diledik. Peki başarılı oldu mu? Bunu kamu vicdanına havale ediyorum. Tek lafım şu ki; kaldırım bordürlerini kırmızı beyaz mavi boyayarak ve anayoldaki araçları velveleme park ettirerek başarı sağlanamaz.

            Bir sonraki yazımızda geçtiğimiz yerel seçimle ilgili değerlendirmelerimi yapacağım. Saygıyla..