Her konuda iyi bir meslek sahibi olabilirsiniz. Çok çok iyi mevkilere, makamlara gelebilirsiniz. Şana, şöhrete ulaşabilirsiniz. Bol miktarda dünyalık (menkul-gayrimenkul) elde edebilirsiniz.!

Ancak; hayatınızdaki her günün sonunda kendinizle baş başa kaldığınızda, başınızı yastığa koyduğunuzda kendinizi sorgulayıp, " BEN İNSANMIYIM " sorusuna ahlaki bir cevap bulabiliyorsanız, elde edilen dünyalıkların bir değeri, bir anlamı vardır. Yoksa kazanılanlar insanın kendisiyle birlikte, insanlığı da felakete sürükler.!

Şimdi; mademki konumuz bina ve zina, o halde tek tek ele alalım:

Bina; kah insanların, kah hayvanların korunması amacıyla inşa edilen üstü kapalı, dört duvardan oluşan  bir yapı gibi görünse de, bu yapıların anlayan için dili, özelliği, güzelliği vardır.

Yapılaşma hakkında geriye dönüp baktığımızda; insanlar eskiden ahşap, kerpiç, taş ile çok güzel evler inşa ediyorlardı ve özgürdüler. Bireyler kendi barınma ihtiyacını karşılayabilecek bilgiye neredeyse sahiplerdi. Çok yakınında gerekli usta ekibini bulup bunu yapabiliyorlardı. Ev, sokak, mahalle ve mahallelerden oluşan şehri oluşturan yapılaşmalar ve bunların merkez alanlarından müteşekkil bir genel kurgu içinde kendileri inşa edebiliyorlardı. Ayrıca hayatlarında oluşan değişiklikler sebebiyle ihtiyaçlarına göre inşa ettiklerine ekler yapabiliyorlardı. Hayatını bağımsız sürdürebilen insanlar topluluğu ve bu sürekli birbirine eklemlenen birimlerden oluşan yapılar son derece ahenkli dile sahipti. Her birinin ayrı güzelliği ve zengin mimari özelliği vardı. Bugün ise merkezi otoritenin üretimine veya kazanmak, daha çok kazanmak maksadıyla kar amaçlı tamahkarların bazı üretimlerine mahkum vaziyetteyiz. Mahkumiyet alanımız, günümüzde imar planlarıyla dayatılan sefertası görünümlü devasa binalardır. Bu sefertasları toplu yaşamada bizim yalnızlığımızın temel kaynağı, toplumsal birlikteliğimizin başlıca yıkıcı unsurudur. Ülkemizde sefertasları üretmeye devan edersek, birlikte yaşama kültürümüzü yok edeceğiz ve yalnız, yapayalnız yaşayan bireylere dönüşeceğiz. Eğer bu yapılaşma devam eder, şehirleri bu şekilde büyütürsek, insanların birbirleriyle olan dayanışma kültürü temelinden yıkılacak, bir müddet sonra Anadolu coğrafyasında yaşayan insanların bir arada varlıklarını sürdürmelerinden hiç kimse söz edemeyecek. Tamahkarların yok ettikleri tarım arazileri üzerine inşa ettikleri çarpık yapılarına,  kar amaçlı çıkarlarına mahkum edilen bizlerde, yapılan yanlışlara toplu tepki veremediğimizden, suçlu aramaya gerek yok, hepimiz bu işin paydaşıyız. Oysa hepimiz şunu görmek mecburiyetindeyiz. Gelişmiş ülkelerden biri olan İngiltere'de insanlar yüzde 90 oranında iki katlı konutlarda yaşıyor. Amerika'da da yüzde 70 oranında bu şekilde. Onlar bunu başarmışsa, bizde başarabiliriz.

Peki nasıl.?

Bina yapılmasında; her safhada toplumun değerleri esas alınır, çıkarlar arka plana atılırsa, yazımızın başındaki " Ben insan mıyım" sorusuna net cevap verilirse başarmak mümkün.

Zina'ya gelince: Bina'da olduğu gibi, zina'da da  insanın içinde insanlık duygusu yoksa, insan değilse, her ikisi de insanlığı bitiren hususlardır. Her işin merkezinde olumlu-olumsuz insan unsuru vardır. Dünyada yaştaki yaşantı düstur edinmeyenlerin, Allah(c.c)'ın yasakladığı bu pisliğe tevessül edenlerin bir yüzünde şeref, diğer yüzünde şerefsizlik yazılıdır. Toplum içinde sureti haktan gözükürler, oysa melunun, melanetin ta kendisidirler. Allah(c.c), bu konuda Kuran'ı Kerim'de şöyle buyurmaktadır:

" Zina eden erkek, zina eden bir kadın veya müşriklerden başkasını nikah etmez. Zina eden kadın, onu da bir zina eden erkek veya müşrikten başkası nikah etmez. Müminlere ise, bu haram kılındı."

Toplumda zina edenler bu çerçevede değerlendirilip, mutlak toplumdan tecrit edilmelidir. Tedbir alınmazsa, bu hastalık insanlığı öldürür.

Biliyoruz ki; balık sudan çıkınca, insan da insanlıktan çıkınca ölür...!

Allah(c.c)'a emanet olun.

SAYGILARIMLA