Allah, kimseye evlât acısı vermesin. Bedri Noyan'ın ne denli acı çektiğini anlamamak mümkün değildir. Kendisini teselli edebilmek amacıyla uzun bir mektup yazarak, başsağlığı dileklerimi iletmiştim…

Dedebaba bana 10 Eylül 1976 tarihinde şunları yazmıştı:

“Sayın İrfan Ünver Nasreddinoğlu,

Geçen 1975 Hacıbektaş'taki tanışmamızı yenileyen 1976 yılı töreni vesilesiyle güzel yazılarınızı kapsayan iki gazeteyi aldım. Dikkatle okudum. Size hemen yazıyor ve teşekkür ediyorum. Oradaki başıboş durumdan şikayette haklısınız. Dostlar olmasa hepimiz orada açıkta ve aç kalırız. Fakiir açılıştan yani 1964 den beri oraya gidip konuşma ve konferans verdim. Herşey önceleri de söylendi. Geçen yıl açık oturum için oğlum Ateş ile gelmiştim. (Bedri Noyan burada, acı olayı tekrar yazdıktan sonra…) Bu nedenle Hacıbektaş'a gidemedim. Bir mektupla dernek başkanına yazdım. Açık oturum konusunda verilen bahisler üzerinde söyleyebileceklerimi yazılı olarak bildirdim ve mümkünse açık oturumda bunların okunmasını rica ettim. Bilmiyorum okudular mı? Bir satırla cevap ta yazmadılar.

Söylenecek çok şey var. Hepsini Hacı Bektaş Veli gibi koca bir Türk Piri aşkına hoş görmeğe çalışıyoruz. Hacıbektaş'ta başlangıçta, bu konuları gelire çeviren çelebiler ailesi vardı. Onlar aşırı tutumları yüzünden kendi kendilerini alandan silinmiş duruma getirdiler. Şimdi de bu dernekler ve oradaki esnaf (eskiden 5-10 liraya aldığımız taş işi mamülleri şimdi 100-200 liraya satarak yararlanıyorlar. Fakat buyurduğunuz gibi işin aslı olayın derinliğinde yatan ana fikir üzerinde çok yalınkat kalınıyor. Hükümetler de Hacıbektaş ile ilgilenmek istemiyor. Bu da ters bir düşüncedir. Nedense adeta bu konudan çekiniyorlar. Mehter takımının gülbanginden bile Pirimiz Hünkârımız Hacı Bektaş Veli bölümünü çıkartacak kadar… Nevşehir valisine bu yıl anma töreni olmayacak diye söylettirecek kadar. Her neyse dert çok…

Kadirşinas lütuflarınıza tekrar teşekkürler eder, görürseniz Cahit Öztelli dosta selâm ve muhabbetlerimi iletmenizi istirham ederim. Size de iyilikler, başarılar, mutluluklar dilerim efendim.

Fa k i i r”

Bedri Noyan'ın açık oturumda okunması için gönderdiği yazısı maalesef okunmamıştı ve ben bunu kendisine bildirmiştim. Haberleşmemiz devam ediyor, birbirimize yayınlarımızı gönderiyorduk. Kimi bilimsel toplantılarda karşılaşıyor, selamlaşıyor ve kısa süreli sohbetler ediyorduk. Benim bir kitabımı alınca 5 Ekim 1976 tarihli şu mektubu göndermişti:

“Aziz Dost İrfan Ünver Nasrettinoğlu;

Şimdi postadan Âşıkların Diliyle Atatürk kitabınızı aldım. Aman ne güzel, ne kadar gerekli, isabetli bir işi ne de başarılı olarak yapmışsınız. Hak râzi olsun. Kitap için teşekkürler…

(Oğlu Ateş'in vefatıyla ilgili ayrıntıları tekrar yazdıktan sonra…) Anma törenini yapan ve bizi forum için oraya çağıran dernek başkanına durumu arzettim ve forum konusunda fikirlerimi kısaca yazdım. Buyurduğunuz gibi orada okumamışlar.

Hacı Bektaş Veli Türk'tür, Türk milliyeti için değerlidir. Birçokları onu solun, ama aşırı solun hizmetine alet etmeye yelteniyorlar. Bu konu hem ayıp hem günahtır. Hacı Bektaş bize özgü bir sosyalizmi ne güzel kurmuş, yürütmüş, hala yürütülüyor. Kitabınızda halk şairi nasıl Türk, Atatürk ve Hacı Bektaş'ı terkib etmiş. Yine bir halk şairi; “Atatürk'le ilkeli Pir Hacı Bektaş” diyor. Her neyse, elbet her şey bir gün gerçek yolunu bulur…

Size tekrar teşekkürler. Ekli olarak oğlum için yazdığım bir çeşit ağıtı yolluyorum. Burada meydan açılmalarda kuru bir çeşit beste ile okuyorlar. Gönülden selam ve muhabbetler…

F a k i i r”