Üç tarafı denizler, dört bir tarafı düşmanla çevrili, içerisine fitne düşmüş, vatan evladını büyük hainliklerle dolu Kabil Soyundan gelme kan emici teröristlerle uğraşan ülke? Elbette Türkiye'dir.
Harun gibi gelip Karun olan zihniyete; en iyi Türkiye ev sahipliği yapar.
Yolda karşılaştığını yolda bulduğuna değişmek; bizim memleketin alışkanlığıdır.
Düne dün deyip, bugünü yaşamak, geçmişi silip atmak da bizim tarihimizde vardır.
Para, hırs, makam bu toprakların hamuruna zarar vermektedir.
Gün gün baltalanan aile yapısı, bu aziz milleti aslından uzaklaştırmaktadır.
Teknoloji var, imkan var, bilim ilerlemiş, bilgiye ulaşmak artık saniyelerle ölçülmekteyken, geriye gidiş var. Sosyal hayatın, güven ortamının bozulduğu, bilimin gerilere itildiği bir dönemin zorlukları, cehaletin kimlik ayırt etmeksizin bir gölge gibi kimi insana yapışmasıdır.
Bundan yüzyıllar önce dünyayı aydınlatan fikirler, düşünceler üreten birçok gönül adamının yetiştiği bu topraklar, verimli olmaya verimli ama içine giren kimyasallar insanın da tabiatını bozmuş galiba.
"İnsanın cemali, sözünün güzelliğidir" diyen Hacı Bektaş-ı Veli'nin; yürekleri sevgiyle besleyen, gönül gözüyle dile getirdiği bu sözün üstüne insan, ne diyebilir ki? Doğru, gönülden ve samimi bir söz. XIII. yy.da yetişmiş ünlü bir düşünür ve gönül adamı olan Hacı Bektaş-ı Veli, birlik ve beraberlik çağrılarını her zaman dile getirmiş, Ortaya koymuş olduğu birleştirici ve yükseltici öğretileri ile her türlü bağnazlıktan uzak, çağa uyan ilkeler haline gelmiştir. Biraz hatırlarsak, o derin insanlık muhabbeti sözleri:
* Araştırma açık bir sınavdır.
* Eline, diline, beline sahip ol.
* Her ne ararsan, kendinde ara.
* Arifler hem arıdır, hem arıtıcı.
* Bir olalım, iri olalım, diri olalım.
* Marifet ehlinin ilk makamı edeptir.
* Hiçbir milleti ve insanı ayıplamayınız.
* Nefsine ağır geleni, kimseye tatbik etme.
* İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
* Düşünce karanlığına ışık tutanlara, ne mutlu.
Günlük heveslerle unutulmuş kapılara, gönüllere, bilim hala çare olmuyor. O yaraya gönül vermek lazım, merhem yürekte gizli.
"Ben gelmedim dava için
Benim işim sevgi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmaya geldim
Dost sarhoşu deliliğim
Âşıklar bilir neliğim
Değiştirip ikiliğim
Birliğe yetmeye geldim" diyen Yunus gibi bakabilmek ne güzeldir hayata.