NEW YORK

Şehre yaklaşırken,  Manhattan'ı ve ortasındaki ünlü “ikizler”i görmüştük. Usame bin Ladin'in emriyle kundaklanan bu iki bina, o tarihte yerinde duruyorlardı. 106 katlı olan bu binalar gerçekten çok görkemliydi. Manhattan adasında, “bulding” denilen böylesi binalar pek çoktu.

Ve 9 yılda inşa edilen (Amerikan filmlerinden tanıdığımız), Quinsboro köprüsünden geçmiş; B.M.Daimi Temsilciliğimizin yardımı ile rezervasyon yaptırdığımız “Hotel Pickwick Arms” a gelmiştik. Burası İstanbul Sirkeci veya Ankara İtfaiye Meydanı otelleri ayarında ve New York'ta kalınabilecek en ucuz oteldi. Ama fiyatı, gecelik 70 dolardı. Kısa bir süre odalarımızda kaldıktan sonra çıkıp, Manhattan caddelerinde yürümüştük.

Daha ilk adımda New York bende büyük bir hayal kırıklığı yaratmıştı! Gözümde büyüttüğüm  bu dünya kentinde, pislikten geçilmiyordu! Her şeyin fiyatı çok yüksekti! Burada kazanıp, burada harcamak belki yeterli olabilirdi ama, dışarıdan gelen bir kişinin cepleri parayla dolu olmalıydı. Kimi malların fiyatlarını, Türkiye fiyatları ile mukayese edince, bizde her şeyin daha ucuz olduğu anlaşılıyordu.

TÜRK EVİ

Prof.Dr.Ayhan Tan, New York'ta, ülkemizin Kültür Müşaviri idi. O dönemin Kültür Bakanı Fikri Sağlar'ın hocası olan Tan, Bahaeddin Güney'in de hemşehrisi ve sınıf arkadaşı idi. Bu nedenle bizimle içtenlikle ilgilenmişti. Ben de kendisini, Türk Kooperatifçilik Kurumu etkinliklerinden tanıyordum. 

Akşama doğru otele gelmiş; sonra yanımıza onu da alarak, Irak misyonunun New York'taki merkezine gitmiştik. Tarık Aziz de oradaydı. Kanada, Zengibar, Pakistan, Çin, Japonya, Baltık ve Arap ülkelerinden gelenler de vardı. Bir Avusturyalı profesör ise, kraldan fazla kralcı kesilmiş, ABD'ye de, B.M.Genel Sekreteri Butros Gali'ye de veryansın ediyordu!...Bir de öneride bulunmuştu: “Yarın sabah 11.00'de buluşup, bir strateji saptayalım!...” Bunun üzerine Tarık Aziz, “siz bir metin hazırlayın” demişti.

Ertesi sabah Müslüman bir şahsın işlettiği restoranda kahvaltı yaptıktan sonra, yürüyerek, B.M. binasının karşısında bulunan “Türk Evi”ne gitmiştik. B.M.Daimi Temsilciliğimiz de, New York Başkonsolosluğumuz da bu binada faaliyette bulunuyorlardı. Bengaldeş'in müstakil bir yer kiralayabilecek mali gücü olmadığı için, bu ülkenin resmi temsilcileri de Türk Evi'ne sığınmışlardı!. 

Önce Ayhan Tan'ın odasında bir süre oturmuş, saat 12.00'de de Daimi Temsilcimiz Büyükelçi İnal Batu'yu ziyaret etmiştik. İnal Batu da Bahaeddin Güney'in mülkiyeden sınıf arkadaşıydı. Güney'den pastırma-sucuk getirmesini istemişti, ama bu tür gıda ürünlerini ABD'ye sokmak yasak olduğu için, birkaç kat naylonla ambalajladığım bu ürünleri benim valizimde içeriye sokmuştuk. İyi ki öyle yapmışız, zira Bahaeddin Bey'in New York'a girişi problemli olmuştu.

Kısaca TAMDEF olarak tanımlanan Türk-Amerikan Dernekleri Federasyonu da, çalışmalarını Türk Evi'nde sürdürüyordu. 1956'da kurulan bu Federasyonun Müdürlüğünü halen T.C.'nin Polonya-Varşova Büyükelçisi olan Egemen Bağış yapıyordu. 

DEVAM EDECEK