Diyarbakır'daki görev süremin sona ermesinden sonra, tekrar başkente atanmış; gıyaben tanıdığım birçok şair ve yazarla, sık sık biraraya gelme olanağı bulmuştum. Tabii en çok da hemşehrim Osman Attilâ ağabeyimle buluşup, birlikte kimi toplantılara gidiyorduk. Böyle bir birliktelikte, Ankara'nın Sakarya caddesindeki ünlü bir restoranında, Halil Soyuer'le tanışmıştım. Halil ağabey, deyim yerindeyse, tam benim kafama uygun yapıda bir insandı!...

Soyuer, âşık tarzı, yani her kesimden insanımızın anlayacağı ve seveceği şiirler yazardı. Bu yüzden onun birçok şiiri, ünlü bestekârlar tarafından Türk sanat müziği tarzında bestelenmiş, böylelikle geleceğe aktarılmıştır. O âşık tarzı şiirde, gerçek anlamda ustaydı.

Ben burada Halil Soyuer'in hayatı ve eserlerinden uzun uzadıya söz edecek değilim. Zira kızı Nursel Soyuer Gündüz hanımefendinin hazırlayıp, yayınını sağladığı “Kazdağı Eteklerinden Ankara Doruklarına Halil Soyuer” adlı kitap, bu değerli insanımızın tüm hayatı ile ilgili, bilinen, hatta bilinmeyen pek çok konuyu ve tüm şiirlerini içermektedir.

Halil Soyuer'le ağabey-kardeş ilişkimiz vardı. Ortak noktalarımızdan birisi, ikimizin de profesyonel gazeteci olmamızdı. Yazdığım gazetelerde, onunla ilgili çok yazım yayımlanmıştı ve gazetede düzenlediğim sanat-edebiyat sayfalarında, onun şiirlerine ve onunla ilgili haberlere yer verir, yeni çıkan kitaplarıyla ilgili tanıtma yazıları yayımlardım.

Ayrıca, başkanlığını yaptığım Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu'nun çeşitli kentlerimizde düzenlediği şiir şölenlerine davet eder; açtığımız şiir yarışmalarına katılımını sağlardım. Her konuda, kısa sürede şiir yazabilme yeteneğine sahipti. Geçtiğimiz günlerde yayımlanan yazımda Cemal Safi'yi anlatmış iken, Halil Soyuer'i yazmamak olmazdı…

Onunla ilgili dosyayı açtığımda, bana hitaben yazdığı birçok mektup ve şiirler arasından bazılarını seçerek, burada söz etmek istiyorum.

4.12.1985'de yazdığı ve 18.01.1986'da, üzerine “Dost, İrfan Ünver Nasrattınoğlu' na”yazarak gönderdiği şu şiirini yıllardır saklıyorum:

MECBUR'LAR

Mecbur ki bahar gelmeye dünyamıza her yıl

Yağmur, doğanın emri ki hep yağmağa mecbur.

Ay parlayacak, gösterecek kendini gökte,

Mecbur şu güneş, ertesi gün doğmağa mecbur.

Seller köpürüp taşsa da toprak ana bekler

Kökler suya, yaprak dala, dal gövdeye mecbur.

Dünya dönecek, devredecek günlere günler

Yaprak düşecek titreyerek, düşmeye mecbur.

Basmışsa sıcak yaz günü mecbur da o yüzden

Dağ ormana tutkunsa da orman dağa mecbur

Binbir çiçeğin açması hoş, kokması hoştur,

Mecbur arının ağzına bal sığmağa mecbur.

Göz görmeye mecbur, açılıp baktığı anda

Yıllar ay'ı aylar gün'ü terketmeye mecbur.

Geldik şu güzel aleme, emreyledi Allah,

Ermişse vakit, can gidecek, gitmeye mecbur.

Konmuş bu düzen bir kere, kim gelse değişmez

Bin'ler yüz'e, yüz'ler on'a, onlar bir'e mecbur.

Takdir-i ilâhi denilen bir yasa var ki…

Yerler göğe mecbur yine gökler yere mecbur.

Halil ağabey, çok renkli bir insandı. Gazeteci olarak yazdığı yazılarla ve özellikle “Ankara Kabadayıları” röportajları ve kitabıyla, başkentteki mafia babaları ve bütün kabadayılarla tanışmıştı ve onların mekânlarına rahatlıkla girip çıkar, ağırlanır ve saygı görürdü. Bir akşam vakti bana, “gel seni bir yere götüreceğim” demiş ve Ulus-Dışkapı arasındaki “bar” olarak da bilinen bir gece kulübüne gitmiştik. Bu mekânın bodyguard'ları kapıda karşılamışlar, önce “baba”nın odasına gidilmiş, sonra da salonun en önemli masasına oturtulmuştuk. O mekanda müzik ve raks da vardı, assolist, o tarihte arabesk müziğin ünlü isimlerinden Dursun Salkım'dı…

Zaman zaman, kendi adına jübileler düzenliyordu. Bunlardan birisini planlarken, bana yolladığı, 10.3.1994 tarihli bir mektubu buraya almak isterim:

“İrfan kardeşim…Ricam şu. 29 Nisan 1994 Cuma gecesi Büyük Sürmeli Otelinde gecem yapılacak. Düzenleme Komitesi öncüsü de değerli hemşehrin İsmet Attila olacak. Bir çok ünlü sanatçının yer alacağı gecenin yönetimini sizin tecrübeli yeteneğinize bırakacağım. İtiraz yok. Senden güzel yönetecek de yok...”

Bu mektubunda Halil ağabey, üç konuya değiniyordu. Birincisinde, Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu olarak İznik'te düzenlediğimiz, uluslararası düzeydeki sempozyum ve şiir şöleniyle ilgili davetimize olumlu cevabını bildiriyordu… İkincisi, gönderdiği yeni kitabını aldığımı bildiren mektubumun kendisini memnun ettiğini öğrenmiştim… Üçüncüsü ise, düzenleyeceği jübilenin yönetimini bana veriyor ve emr-i vaki yapıyordu… Ünlü ses sanatçısı Mine Koşan'ın assolist olduğu gecenin programını ben yönetmiştim…

***

Ülkemizin çok sayıdaki bestekârları, çok sayıdaki şiirlerini besteledikleri Soyuer şiirleri, çok ünlü bestekârlar tarafından musikimize kazandırıldı ve ünlü ses sanatçıları tarafından da seslendirildi. Bu şarkılar arasında en çok okunanı ise şu dizeler idi:

Hançer-i aşkınla, ey yâr, gönlüm üzre vurma hiç Öyle bir derde giriftkârım ki hâlim sorma hiç Ağladıkça gözlerimden kan gelir yaş yerine Öyle bir derde giriftkârım ki hâlim sorma hiç

***

4 Ocak 1921 tarihinde Balıkesir'in Havran ilçesinde dünyaya gelen, 83 yıllık hayatını dolu dolu yaşayan Halil Soyuer, 17 Ocak 2004 tarihinde vefat etti. Çok renkli, güzel bir insandı. Yüce Yaradan'dan ondan rahmetini esirgemez, ruhu şad olur inşallah…