Dedem Mut'un en eski kahvecisi dolma İbrahim.. haliyle babamda kahve işinden iyi anlamakta.. kahveyi ilk açtığımız hafta çaylarımızı babam demledi.. demlerken bizlerde anlattı.. şöyle demleyin.. büyük çaydanlıklara üç çay bardağı çay koyun.. önce yedekten bir iki bardak kadar suyu ilave ettikten sonra güzelce çalkalayın.. sonra o suyu boşaltın ki çayın tozu aksın.. daha sonra çaydanlığı yedekten doldurun.. ön tarafa biraz kömür çekip çay telvelerini kabartın.. ama asla kaynatmayın.. yeni demlediğiniz çayı yedeğin kenarındaki biriketin çıkıntısına koyun.. çay çökene kadar, dinlenene kadar ellemeyin.. soğumaması için çay kutularının içinden çıkan jilatinli kağıtla çaydanlığın ülüğünü kapatın.. vs.. vs.. 

Bir bardak çay 25 kuruş o yıl.. gazoz elli kuruş.. meşrubatlar 75 kuruş.. kahve 50 kuruş.. yirmi beşlik biralar 1 lira.. ellilik biralar 1.5 lira.. meşrubatlarımızda çeşit çeşit.. şehir gazozumuz, zaman gazozumuz, elvan gazoz ve sarı elvan.. yedigün gazoz ve sarı yedigün.. pepsi.. cocacola.. meysu.. aroma.. has meyve suyu.. bunların hepsinden beşer onarı çeşme önündeki teknede ıslı.. o tarihlerde tuborg bira çok içilmekte.. efes çok az içilmekte.. 

Beş altı yıl sonra ise durum tam tersi.. hepsinden bolca ıslı suyun altında.. yayla suyumuz buzdolabımız.. kahveyi sabah beşte açıyoruz.. İbrahim abim.. Rasim abim.. ben çalışıyoruz.. ama sabahları genelde ben açıyorum kahveyi.. ocağın altını yaktım.. çayları demledim.. ocağın ve kahve içinin temizliğini yaptım diyene kadar saat altı olmakta.. altıda dolmuşçu Ethem amca dolmuşun kornasını çalmakta.. saat gibi.. trt saati yanılsa dolmuşçu Ethem'in korna saati yanılmaz haftanın 6 günü.. ilk kornayla beraber mut yolcularının bir kısmı kahveye gelmekteler.. kahvenin ortasındaki dikme direkte asılı üç dalga radyonun müziği çalmakta.. ve başlamakta bana bağırışan sesler.. Meriiiçç çay ver yeğenim.. Meriiiçç çay ver gülüm.. çocuuukk çay ver.. çocuuukk sıkma böreği çok kaçırdım.. sıcağa inmeden bir yayla suyu ver.. 

Yapı ustası Maraşlı mır goca sesler.. çay ver.. ilk davarını kesip kancasına asan.. davarı ortadan ikiye ayırıp.. sonra tülü güzelce ıslatıp eti kapatan Abit abi seslenir.. meriiiçç cefcefeli bir çay ver.. sonra mır goca başlar rin.. rin.. tırrin.. tırrin.. derken dolmuşçu Ethem yaylanın üs tarafına korna çala çala.. yolcularını toplaya toplaya gider döner.. kahve önünde biriken yolcular binerken benden ikram çayını içer.. 

Hemen bitişik komşum bakkal Hüseyin Özbay benden ikram çayını içer.. yaylada işine gücüne gidenler uğrar çayını içer.. özel arabasıyla muta gidenlerin bir kısmı durur çayını içer.. fırıncılar çayını içer.. fırına börek yaptırmaya gelenler çayını içer.. ve ilk höyük tepesine düşen güneş ağır ağır yaylayı kaplar.. artık yolu iyice sulayıp ıslatma saatidir.. yol iyice ıslatılacak ki yoldan geçen arabalar toz kaldıramasın.. yoldan kahveye serinlik ve mis gibi toprak kokusu.. hümik asit kokusu yayılsın.. şayet su argında su varsa ordan alınan kova kova su.. arkta su yoksa tekneden alınan kova kova su.. tazyik ile yola serpilir.. 25 30 kova su çarşı içi yola iyice serpilir.. yol iyice ıslatılır.. 

Üç dalga radyo öyle keyiflidir ki sabahın bu hengamesinde.. Bedia Akartürk dalga dalga iner kapızdan geri aşşağıya.. saat dokuz ondan sonra tane tane kahveye akmaya başlar muta inmeyen yayla sakinleri.. kimisi pişpirik atar.. kimi pinaki oynar.. kimi prafa oynar.. yaşlılardan ikisi piket sayar.. dörtleyenler okey dizer.. o yıl bizim kahve yaşlılar kahvesi.. gençler diğer kahveye.. Hataylı şükrünün mülk sahibi olduğu kahveye giderler.. 

Tam bu noktada kahvenin çarşısını biraz anlatayım.. yayla fırını o yıl yapıldı.. şimdiki fırın bu fırın.. fırının hemen yanı başı kasap Abit abinin kesimhanesi.. yukardan şarlavuktan sulama suyunu alıp gelen su argı çarşının tam ortasını bölmekte.. yoldan iştahla geçip.. fırın ile kesimhanenin dar aralığından gürültüyle ve hızla akmakta.. fırının tam karşısı Hataylı Şükrünün mülk sahibi olduğu kahve.. kahvenin sol bitişiği Hataylı Şükrü amcanın işlettiği bakkal dükkanı.. arada yaylanın aşağı ve yukarı mahallelerine giden.. koca pınardan diklemesine inerek aşağı mahalleye uzanan dar yol var.. bu yolun ve su argının hemen karşışı.. güdük Hüseyin'in bakkalı.. bakkalın bitişik berisi.. bakkalın önündeki söğüdün altı kasap Abit abinin tezgahı.. kasap tezgahının sağ yanı.. söğüt ve kavak dallarıyla çevrilerek, örülerek yapılan küçük oda büyüklüğündeki yer kuzuluk.. güdük Hüseyin'in dükkanın öte bitişiği de kahveci ali emminin.. yani o yıl bizim işletmeye başladığımız kahve.. bu kahvenin karşısında yıkık göçük taş bina yaylanın eski kahvesi.. şimdiki otelin sol kısmı bu kahve.. sağ kısmı ise bayır aşağı çayırlık.. biz çocukların oyun alanı.. çarşı bu kadar.. 

Ben 13 yıl boyunca mayıs başından eylül sonu ekim başına kadar bu çarşıda çalıştım.. arkadaşlarımın oynadıkları oyunları özenerek gıptayla izledim.. bu çarşıda büyüdüm.. üstüme başıma sindi.. içime dışıma öydü bu çarşı.. 11 yaşımdan itibaren yaşlılar kahvesiyle başlayarak büyüdüm . Büyümek zorunda kaldım.. birkaç yıl içinde her iki kahveyi de çalıştırmaya başladık.. Hataylı şükrü amca bakkalı bırakınca birkaç yıl yayla bakkallığı da yaptık.. daha on üç on dört yaşımdayken.. hizmet ede ede arkadaş oldum yaşlılarla.. 

Hataylı şükrü pehlivanımdı.. güdük Hüseyin bana adamım derdi.. Abit abim mericimiz derdi.. gururlanırdım.. büyürdüm onlar öyle deyince.. ama gözümün biriyle arkadaşlarımın, yaşıtlarımın oyunlarını, oynayabilmeyi arzu ede ede izlerdim.. bi yanım çocuk.. bi yanım yetişkin oldu.. tek tek bilirim kozlarlıları.. her eve girmişliğim vardır.. sabahları ekmek ve böreklerini götürmüşümdür.. süt götürmüşümdür.. sakız götürmüşümdür.. helva çikolata götürmüşümdür.. en olmadı o hanelerin bir çoğunun babalarını evlerine götürmüşümdür..