Ben hekim olduktan sonra salim amcama da sağlık rehberliği yaptım.. salim amcam hala aramızda.. salim amcamı gören bilen onunla illaki sohbet etsin.. veya,, illaki izleyin salim amcamı.. bu güzel damın güzelliklerini herkes yüklensin üzerine.. bu güzel adamın ellerinden öpüyorum saygıyla.

Pandemi döneminde Salim amcamın aşılarını bizzat kendim yaptım.. covid aşılarını değil.. diğer aşılarını yaptım.. aşılarını yaylaya götürdüm evinde yaptım.. aşılarını yaptıktan sonra balkonunda çok güzel sohbetler yaptık.. belediye başkanlığı döneminde yaptıklarını anlatmasını rica ettim.. kırmadı.. yaylanın yolu kolay yapılmadı dedim.. biraz anlatır mısın... güldü kendine has tevazusu ile.. hiçbir iş kolay yapılmıyor yeğenim dedi.. ama o dönem çok iş yaptık dedi.. sadece mutun içine hizmet etmedik.. işimiz ve görevimiz olmamasına rağmen köy yollarımızın da yüzde doksanını yeniledik genişlettik dedi.. 

Küçücük bütçe ile bunu nasıl başardınız Salim amca.. bu birinci soru olsun.. ikinci sorumda şu olsun.. bir iş yapılırken illeki defans gösteren, kösteklemeye çalışanlarda olur.. bu durumu nasıl aştınız dedim.. uzlaşıyla her işin üstesinden geldik diyerek ikinci soruyun cevabını vermeye başlayayım dedi.. elbette yaptığımız işlerde önümüze çok çıkan oldu.. elbette yapılan işleri baltalamaya çalışanlar oldu.. yılmadık.. olsununa uğraşan bizler hep bir uzlaşı yakaladık.. ama en çok ön kesenlerde kendi partimizden oldu.. fakat yıllar içerisinde yapılanları görünce o günlerde önümüze taş koyanlarda alkışladı bizi.. uzlaşının büyüklüğünü hep hissettim böylece dedi... şu yayla yolunun yapımı çok zor oldu.. ama kışın başladığımız yolu aynı yıl yarıladık.. ertesi yıl kışında açtık.. bahse konu iki kışda da mutun köylerinin yollarını yüzde doksan yeniledik ve genişletip revize ettik... özellikle kışın diyorum.. bunu söylememin sebebi şu.. bir gün evde otururken haberlerde, doğudaki birçok yolun kapandığını, birçok iş makinesinin çalışmaz olduğunu gördüm.. ertesi günü Ankara'ya gittim.. köy hizmetlerinden sorumlu bakan beyle görüştüm.. durumumu anlattım.. ihtiyacım olan iş makinalarının miktarını söyledim.. genel müdürünü çağırdı.. sayın belediye başkanımın isteklerini harfiyen karşıla dedi.. doğuda çalışmaz durumdaki yeter sayıda iş makinesini mersinin mut ilçesine transfer et yaz başına kadar.. kış boyu atıl duracak olan makina ve ekipmanlar işe yarasın dedi.. her makinenin ve ekipmanın personelini de gönder üç dört aylığına.. huzursuzluk çıkaran personel olursa bana bilgi verin, bütün o personel ve iş makineleri kış boyu belediye başkanımızın uygun gördüğü yerlere konuşlandırın dedi.. ben iki kış bu iş makineleri ve ekipmanın bütün yakıt giderlerini karşıladım.. dışardan gelen bütün personelin barınma ve iaşelerini karşıladım.. iki yılın sonunda da çok iş yaptık yeğenim dedi... 

Bu yayla yolunda o iş makinelerini de çalıştırdık dedi... yüreğine sağlık, emeğinize sağlık güzel insan.. güzel büyüğüm.. ilkokulumun güzel müdürü... güzel belediye başkanım... iyi ki varsınız.. sağlıkla nice yıllarınız daha olsun.. iyi ki yaşamım size dokandı.. bana bütün bu güzelliklerin yanı sıra çok güzel evladını leventini de arkadaş ettin.. Bediha hanım teyzenin de anılarına saygı ile... bütün hepinizi ailecek çok seviyorum... ellerinizden öpüyorum...

Yıkılganı döndükten sonra yukarı yamaca elli altmış metre çıkınca o bölgeden suyu taşıyan su kanalı iki kayanın arasından akarken güzel bir çağlak oluşturur.. sürsefa suyu bu kanaldan sürekli aktığından orada su hep vardır.. ve o bölgede buz gibi sürsefa suyu hep çağlayarak akar.. akşam olunca bu noktadan aşağı mutun ışıklarını izlemek mükemmeldir.. mutun ışıkları cıvıl cıvıl oynayan çocuklar gibi ışıl ışıl görünürken izleyenlerine muhteşem tatlar verir.. bu noktanın bir diğer özelliği de şu... kozlarda kapız boyunca ve yıkılgan boyunca esen sert rüzgar bu noktayı görmez.. akşam olunca suyun akıntısı ile de gayet serin hava varken, esintisiz saatler geçirilebilir burada.. bu noktanın adı derdalandır... hakikaten insanın derdini alır gider manzarası.. o bölgedeki pinar çalılarının gölgesinde rahatlıkla güneşsiz oturulabilir.. derdalan ismini biz koyduk oraya.. arkadaşlarımızla defalarca gittik.. suyun çağlağında içeceklerimizi buz gibi soğutup içtik.. bi dolu sohbetler ballandırdık o noktada... o dönemlerde en ucuz şaraplarımız güzelbağ ve derdalan şarapları idi.. bu cins ucuz şaraplara köpeköldüren denir.. mır goca benden her şarap alacağında iki köpeköldüren sarda şu köşede soluklanıp dinlenirken neşemizi de bulalım.. tırring.. tırring ren ren tırring derdi.. 

İşte bu çağlak kanal suyu noktasında defalarca derdalan ve kola soğuttuk buz gibi.. haliyle içeceklerimizin adıyla da özdeşleşiverdi derdalan bölgesi.. o tarihlerde Dinçer hocada yaylaya çıkar.. ama Dinçer hocamızın yaylacılığı bir aydır.. çok zaman temmuz on beş de yaylaya çıkıp, en geç agustos on beşde yayladan iner.. Dinçer hocamız kendine has rengiyle oldukça mütevazi bir öğretmenimizdir.. kızları benden büyük.. ve çok sevdiğim ablalarım.. ancak evin küçüğü olan erkek çocuğu benim yaşıma denk.. benden bir, bilemedin iki yaş küçük.. ankara hukuk fakültesi mezunu ve günümüzde silifkenin en iyi ağır ceza avukatlarından birisi bu arkadaşım.. adı Özkan Dinçer... derdalan istikametinden geçtiğim anlarda her zaman Özkan Dinçer düşer aklıma.. Ahmet Oskay, ben ve Özkan Dinçer ile o bölgede iki üç defa derdalan şarap içtik.. buz gibi kanal suyunda soğuttuğumuz şarabımız ve kolamızı bol sohbet balıyla üleştik.. Ahmet'in eşsiz Türk sanat müziği şarkılarını dinledik.. kahveden götürdüğümüz su bardaklarına iki parmak kalana kadar şarap doldurup, tatlandırsın ve kekresini alsın diye üzerine iki parmak kola koyup içiyorduk.. 

O dönemki yeni yetme şarap içicilerinin hepsi de bu yöntemle içerlerdi şaraplarını.. zahir bizde onlardan gördüğümüzü uygularken, büyüdüğümüzü ve delikanlı olduğumuzu haykırıyorduk dağın yamızına.. yaylamızda geçmişteki birçok güzelliği zamanın eski derinliklerinde kaybede kaybede yaşarken, suların kara suratlı borulara hapsedilmesi ile beraber derdalan denen güzel bölgeyi de kaybettik.. bu bölgede vakit geçirdiğimiz gecelerde çokca gugumavuk türküleri, çığırışlarıda dinledik.. pinar çalılarının arasından gece karanlığı ile kulağımıza çalan çıtırtılar ve seslerle, yabana dair nice hikayeler ürettik.. bu ürettiğimiz hikayelerimizde kurtlarımız oldu, tilkilerimiz oldu.. büyük çıtırtılarda atılarımız oldu.. sevimli yüzleriyle dağkeçilerimiz ve tavşanlarımız oldu.. yıkılgan çayı toplamaya gittiğimin birinde de çok yorgun, tüylerinin çoğu dökülmüş bir keçi buldum.. yayla evimize bu keçi ile gittim... büyüklerimiz keçinin çok yaşlı olduğu için sarıkeçililer tarafından bırakıldığına, sürüye ayak uyduramadığı için bırakıldığına kanaat getirdiler.. ben o keçiye üç dört ay baktım özene bezene... kaç nesil o sürü sahiplerine yeni oğlaklar vermiş olduğunu düşündüm.. müthiş bir saygıyla baktım keçime.. ölene kadar baktım.. güze doğru bir sabah ölü buldum onu.. o öldüğü ana kadar onu bırakıp giden çobanlara hep kızdım.. yabana terkettiler acımasızca diye kızdım... ama o ölünce anladımki döngünün kuralı bu.. ellerimle keçimizi bahçemizin alt taraflarına gömerken.. dünya denen, yaşam denen muazzam döngüyü daha iyi kavradım... kozlara her çıktığımda yıkılganı dönmeden hemen evvel, yolun 50 - 60 metre yukarısından kaybolan derdalan bana o bitkin keçimin sesiyle selam verir... özlemle yad ediyorum derdalanı...