Toplum içinde hepimizin farklı farklı işleri, konumları, rol ve pozisyonları var. Kimimiz beden gücüyle, kimimiz zihin gücüyle, kimimiz de her ikisiyle birlikte çalışarak, kimimiz işveren, kimimiz çalışanlar olarak geçimimizi sağlamaktayız. Cenab-ı Allah Zuhruf suresi 32. ayetinde mealen “…Onlar (kullar) arasında, bu dünya hayatındaki geçimlerini paylaştıran ve bir kısmı diğer kısmını istihdam etsin diye birbirlerine farklı oran ve alanlarda üstün kılan Biziz “ buyuruyor.

Keremine kurban olduğum, kişinin emeği, gayreti, çalışması, yetkinliği, aldığı eğitimler esas olmak üzere kişiyi belli görevlere, makamlara, ünvan ve pozisyonlara ulaştırıyor. Elbette, kişiye düşen şeyler haricinde dış faktörler de etkilidir, tanıdıkları olmak, doğru çevre ve yapılardan destek almak, hatta kayırılmak, halk arasındaki meşhur tabirle “torpil” de etkili ve önemlidir tabii ki. Hak etmediği pozisyonlarda bulunanlar ya da bunun yanlışlığı hakkında değil bu yazım, hasbelkader belli yerlere gelmiş herkes için naçizane hatırlatma yapmak istedim. Geçmişte koltuk/makam/ünvan imtihanından geçmiş, memurluktan banka şube müdürlüğüne, bölge müdür vekilliğine kadar çeşitli basamaklarda mesai yapmış biri olarak, halden anladığımı, bu makamlarda bulunan insanların imtihanlarının zorluğunu bilen birisi olduğumu dikkate alarak değerlendirmenizi istirham ederim.

Unutmayalım, hepimiz bulunduğumuz konumda, makamda, ünvan ve pozisyonda, görevlerde, yaptıklarımızdan ve yapmamız gerekip de yapmadıklarımızdan bir gün hesap sorulacağız. Bu hesap dünyada ve/veya inancımıza göre ahirette olabilecek.

Bulunduğu makamın, mevkinin, Devletin ya da çeşitli kurumların verdiği unvan ve görevlerin geçici olduğunun, sorumluluğunun bulunduğunun farkında olmak gerekirken, o makamda gösterilebilecek performansın yüze kaçının gösterilebildiğini kendimize sormamız şart. Yoksa 100 birim iş yapılabilecek bir pozisyonu 20-25 işle dolduruyorsanız, verimsizsiniz, başarısızsınız ve o pozisyonu hak etmiyorsunuz demektir.

Unutmayalım, bizler bir hesap gününe inanıyoruz, boynuzsuz koçun boynuzlu koçtan hakkının alınacağı bir günü yaşayacağımıza iman etmişiz. Elbet mevcut durumumuzdan da gerek bu dünyada gerekse sonrasında hesap sorulacağız.

İnanç boyutu beni ilgilendirmez diyenler için de temel insani/ahlaki/etik prensiplerin de bunu emrettiğini hatırlatmak isterim.

Tüm çabamız, insanlarımız içindir.