Allah başımızdan eksik etmesin, sevgili babam çocukluğumda bana ibretlik bir anekdot anlatırdı; Geçmişte çok zengin bir aile ve ailenin küpler dolusu altınları varmış. Şimdiki gibi banka, kasa vs bulunmadığından kendilerince güvenli bir yere gömerlermiş. Birkaç ayda bir de çıkartıp tek tek altınları siler, parlatır, tekrar gömerlermiş. Ailenin varlık içinde yaşamaya alışmış kızı, bir taraftan altınları silip parlatırken babasına sormuş “Baba, fakirlerde bu altınlardan bir tane olsun yok mudur?”

Her dönemde olduğu gibi, o dönemde de fakirler bir sonraki öğünde yiyecek bir şey bulmakta zorlanırken, asgari şartlarda yaşamaya çalışırken, zengin kızı yokluk görmediğinden fakirin altın hesabını yapıyor. Fakire ve durumuna empati yapamayan, yokluk görmemiş, mağrur, kibirli, yukarıdan bakan bir duruş, ibretliktir hakikaten.

Atalarımız ne güzel söylemiş, “Tok açın halinden ne anlar?” diye. Son zamanlarda yaşadığımız bir kısım gelişmeler bana bunları hatırlattı.

1999 dan kalma bir problem var malum, kamuoyunda Emeklilikte Yaşa Takılanlar (EYT) diye biliniyor. O dönemdeki yapılan büyük haksızlıkla geriye dönük Kanun çalıştırılarak insanların haklarının elinden alındığı herkesin malumudur. 20 yıldır konuyla ilgili kulağının üzerine yatan Hükümetimiz, 2023 seçimlerinin kaybedilme ihtimali ortaya çıkınca birden bire haksever ve adalet dağıtıcı olmaya karar verdi ve aylarca tribünlere oynayıp konuyu uzattıkça uzattı.

Aralık 2022 de çıkacak denilen yasal düzenlemenin şimdi Şubata kalacağından bahsediliyor. Maaş bağlanması bir ay sonra, hesaba geçmesinin iki ay sonra olduğunu hesaba katarsanız, insanlara ilk ödemelerin Nisan ayını bulması muhtemel.

Hükümetin –tuzu kuru- bakanı, süreci berbat yönettiği yetmezmiş gibi, bir de “Maaşın bir ay, iki ay sonra olması ne fark eder canım?” gibi muhteşem(!) bir yaklaşım gösterdi ve buram buram kibrini, bencilliğini, umarsızlığını ortaya koydu.

Gözlerinin ışıltısıyla(!) ekonomiyi yönetebileceğini düşünüp son zamanlarda o ışığı kaybeden sayın bakanımız da benzer bir laf etmemiş miydi, bir gaflet anında, bilinçaltını ortaya koyan “Fakire fukaraya vermek bereket getirir, sevinsin garipler” gibi bir inci üretmişti.

Doğrudur, birkaç farklı yerden maaş vs geliri olan ya da uygulanan hatalı ekonomik politikalarla Türk Lirası cinsinden çok zengin olan (Döviz bazlı öyle olmasa da) önemli bir kesim var.

Döviz kurunu baskılamak için yurt içi yurt dışı döviz cinsi, tefeci faizli borçlanmalar, seçim yatırımı olarak harcanacak paraların temini için bol kepçeden Devlet borçlanmaları geleceğimizden yiyor.

AKPARTİ, iktidara geldiğinde, ciddi bir ümit vermişti, mazlum ve mağdurların arasından çıkmış ve yıllarca pek çok doğru işler yapmıştı. Burada, kamuda yıllarca yöneticilik yapmış birisi olarak söyleyeyim, “İş yapan, hata yapar” tersinden söyleyeyim, “Hata yapmayan, iş yapmıyordur.” O sebeple eleştirilerde ölçülü olmak, doğruya doğru, yanlışa yanlış demek lazım dedim her zaman.

Son yıllarda ise o yapı değişti ve müstekbir, varlıklı, kibirli, mağrurların safına geçti maalesef. EYT gibi uzun süre ihmal edilmiş mağduriyetlerin giderilmesinde bile eski hasbî duruşu yerine hesabî bir tarzda hareket ettiğinden beklediği etkiyi yapmayacak, oy getirmeyecek görünüyor. Sürprizlere hazır olmak lazım.